باید یه طوری بشه که بعد از رفتن هر آدمی از زندگیت
یه مراسم ختم بگیرن
همه دورت جمع بشن
دلداریت بدن
تو جیغ بکشی بگی باور نمیکنم رفتنش رو
...

یه بهمنی هیچوقت عاشق نمیشه...

هه شوخی کردم،عاشق میشه بدجورم میشه،صاف میشه تو عشق و عاشقی،له میشه،پودر میشه،سگ میشه،داد و هوار میکشه،وحشی میشه،غرورشم حتی ممکنه بشکونه...خلاصه داغون میشه، معنیشم ابن نیس که بهت نیاز داره.فقط اگه نباشی نفسش میگیره.واس خاطر خودشم که شده 'باید' باشی تا بتونه نفس بکشه.
اما...
اما امان از اون روزی که از چشش بیفتی!

دلم خیلی تنگ شده واسه روزایی که خیلی دلت برام تنگ میشد.
همون روزایی که اگه چند دقیقه دیر میکردم کلی شاکی میشدی و گله میکردی.
دلم واسه خنده ها و مسخره بازیامون خیلی تنگ شده
شاید باورت نشه حتی دلم تنگ شده واسه دعوا کردنات که بعدش مثل بچه کوچولو ها بغض کنم و تو بغلم کنی.
یعنی توام گهگاهی دلت برام تنگ میشه ؟
...

بعضـــي ها رهگذرند ...

از همــان اول ...

مي آيـــند كه بروند ...

چقدر بَده ازش خبر نداشتــ ـه باشی
sms بدی جوابتو نده
ساعتها نگــرانش باشی بعد
بایه خط دیگه بهش زنگ بزنی با دومین بوق گوشی رو برداره...قطع کنی

اون وقــ ـته که می فهمی تنهـــایی
اون وقته که می فهمی دیگه دوستت نداره

آره ... آدما از همین جاست که تنهــ ـایی رو برای همیشه انتخاب میکنن

چیه؟
چرا دلت گرفته؟
او هم آدم است.....

اگر دوستت دارم هایت را نشنیده گرفت.....
غصه نخور.....
اگر رفت.....
گریه نکن.....
یک روز چشمای یک نفر عاشقش میکند.....
یک روز معنی کم محلی را میفهمد.....
یک روز شکستن را درک میکند......
آن روز میفهمد آه هایی که کشیدی از ته قلبت بوده.....
میفهمد شکستن یک آدم تاوان سنگینی دارد......

خشکیده و زردم چه غم انگیز چو پاییز

گلدشت  وجودم شده گلریز چو پاییز

 در قحطی احساس دریغا که مرا نیست

هم ناله بجز مرغ شب اویز چو پاییز

 گلزار دلم بی نفس مهر تو خالی است

از نغمه ء پر شور و دل انگیز چو پاییز

 دردی که مرا ریخته در خویش صد افسوس

در چشم کسان هست چه ناچیز چو پاییز

 من مانده ام و غربت و یک داغ جگر سوز

با یک دل تنها و خزان خیز چو پاییز

خداحــــافظ نگو وقتی                   هنوز در گیــر چشماتم

خداحافــــظ نگو وقتی                   تا هرجا باشی هـمراتم

تو اون گرمای خــــــورشیدی           که میری رو به خاموشی

نمــــی دونی چـــقدر سخـــته           شبه ســـرده فرامــــــوشی

شـبی که کـــــوله بــارت رو           میــون گریـــه می بــستی

یه احساسی به من می گفت           هنوزم عاشــــقم هســـــتی

خداحـــافظ نگـــو وقتی                هـــنوز در گیـــر چشماتم

خــــداحافــظ نگو وقتی                تـــا هرجــا باشی همراتم

چرا حالــت پریـــشونه                چـــــرا مایوس و دلسردی

خداحــافظ نــگو وقتی                هـــنوزم میشـــــه برگردی

تو یــادت رفته اون روزا              یکی تنها کــست میشد

خداحــــافظ که می گفتی            خـــدا دلواپست می شد